adj.

Տենչալի ըստ համբաւոյն. հռչակաւոր. մեծահամբաւ.

Մտաք յեգիպտոս՝ յաշխարհն համբաւատենչ. (Խոր. ՟Գ. 62։)

Զըղձակերտ գաւառ զայրարատեան զգաւառն համբաւատենչ. (Փարպ.։)

Համբաւատենչ եւ արդիւնական վարդապետին՝ վանականն կոչեցեալ. (Վրդն. պտմ.։)