pompous, solemn;
public;
combatant, athlete, champion.
εὕδημος, δημόσιος publicus εὑκλεής celebris եւ այլն. Հրապարակական. համաշխարհական. քաղաքական. դիմոսական. միաբանական. ատենական. հռչակաւոր. երեւելի. տօնախմբական.
Թագաւորն ի մէջ անցեալ հանդիսաւոր աղօթիւք. (Աբր. մամիկ.։)
Զարդարումն քաղաքավարութեան, հանդիսաւոր գործք. (Արիստ. աշխ.։)
Ի հին պատմութեան, եւ ի խօսս հանդիսաւորս. (Փիլ. բագն.։)
Իբր ի հանդիսաւոր ատենի դատաստան արարից. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 21։)
Տօնախմբութեամբ, եւ հանդիսաւոր կացրդիւք. (Սարգ. ՟բ. պ. ՟Բ։)
Հանդիսաւոր տօնախմբութեամբ. (Շ. թղթ.։)
Հանդիսաւոր եւ հռչակելի չարութիւն. (Երզն. լս.։)
Զհանգամանս չարին խափուցանել հանդիսաւոր յառաջադիմութեամբ. (Յճխ. ՟Ի՟Գ. որ հայի եւ ի յաջորդ նշ։)
ՀԱՆԴԻՍԱՒՈՐ. ἁθληστήρ, ἁνταγωνιστής certator, athleta ἁθλητικός athleticus. Մրցօղ, մրցական. ըմբիշ. նահատակ. ճգնաւոր. եւ Ճգնողական. առաքինի.
Եղիցի պայծառ հանդիսաւորն՝ ոչ յորժամ մարտնչին, այլ յորժամ մարտուցեալ՝ ոչ լինի ըմբռնեալ։ Ոչ այնպէս զհանդիսաւորն՝ ձիթենւոյն պտուղ առնէ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 33։)
Ասպարէզ հռետորական հանդիսաւորաց. (Պիտ.։)
Տայ ի վանս սրբոց եւ հանդիսաւոր արանց. (Արծր.։)
Հանդիսաւորքն՝ զժուժկալն. (Սկեւռ. լմբ.։)
Մեծն եւ հանդիսաւոր ճգնաւորն բարսեղ՝ մականուամբ ճոնն կոչեցեալ. (Վրդն. յանթառամն.։)
Ճգանց եւ հանդիսաւոր աշխատութեանց։ Զմիտսն բարաւոք յօրինել, եւ հանդիսաւոր առաքինութեամբ առ աստուծոյ կացուցանել. (Սարգ. ՟ա. պետր. ՟Զ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հանդիսաւոր | հանդիսաւորք |
| accusatif | հանդիսաւոր | հանդիսաւորս |
| génitif | հանդիսաւորի | հանդիսաւորաց |
| locatif | հանդիսաւորի | հանդիսաւորս |
| datif | հանդիսաւորի | հանդիսաւորաց |
| ablatif | հանդիսաւորէ | հանդիսաւորաց |
| instrumental | հանդիսաւորաւ | հանդիսաւորաւք |