ichneumon.
Բառ յն. ի՛լօս կամ էի՛լօս. εἴλως helos, mancipium. որպէս մասնաւոր ծառայ, արբանեակ. Անուն փոքրիկ ձկան, որ ասի թշնամի լինել կոկորդիլոսի.
Իբրեւ զհիւղոսն փոքրիկ, որ գտեալ ի քուն զկոկորդիլոս գազանն, եւ մտանէ եւ ուտէ զամենայն փորոտին։ Հաւն տրոքոս կերակրի ի մսոյ՝ որ մնաց յատամունսն հիւղոսի. (Վրդն. ծն.։)