conflagration, burning, combustion;
inflammation.
cf. ՀՐԴԵՀՈՒԹԻՒՆ.
Աւերումն աւանաց, եւ հրդեհումն շինուածոց. (Խոր. ՟Գ. 68։)
Որ ոչ պակուցեալ կիզու առ ի հրդեհումն տոչորման. (Անան. եկեղ։)
Ոմն, եւ հրդեհմունք իւր. (Նար. ՟Զ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | հրդեհումն | հրդեհմունք |
accusatif | հրդեհումն | հրդեհմունս |
génitif | հրդեհման | հրդեհմանց |
locatif | հրդեհման | հրդեհմունս |
datif | հրդեհման | հրդեհմանց |
ablatif | հրդեհմանէ | հրդեհմանց |
instrumental | հրդեհմամբ | հրդեհմամբք |