adj.

ՀՐԵՇՏԱԿԱԳՈՒՄԱՐ ՀՐԵՇՏԱԿԱԳՈՒՆԴ. Գումարեալն ի բազմութենէ հրեշտակաց ի մի գունդ, կամ ի գունդս գունդս.

Հրեշտակագումար դասուց բազմութիւն. (Գանձ.։)

Առաջի ամենայն հրեշտակագունդ զօրուն. (Ագաթ.։)

Հրեշտակագունդ խառնուածով տուն առ տուն երգ առեալ՝ ընդ վերին զօրացն միաւորին. (Յհ. իմ. եկեղ.։)