adj.

burnt, kindled, on fire;

s.

fire;
— առնել, to burn, to kindle, to consume by fire;
— լինել, to burn, to be burnt or consumed by fire.

ՀՐԿԷԶ ԱՌՆԵԼ, ԼԻՆԵԼ. ἑμπυρίζω comburo, concremo եւ այլն. Հրով կիզուլ. այրել, իլ. հրձիգ առնել, լինել. կրակ ձգել, էրել.

Հրկէզ առնել զայգի, կամ զտաճար։ Դրունք հրկէզք. (Ես. ՟Գ. 14։ ՟Ա. Եզր. ՟Ա. 55։ Նեեմ. ՟Բ. 17։)

Զբարբարոսսն հրկէզ արարեալ. (Թէոդոր. ծն.։)

Յաւուրս հեղեայ քահանայի իզիոն հրկէզ եղեւ. (Շիր. քրոն.։)

Զհրկէզ կամելն լինել տանն հրէից. (Նախ. ես.։)

Ոմանք հրկէզ լինէին։ Արամազդ հրկէզ գոլով ի կրետէս կղզւոջ անկեալ կայ. (Ճ. ՟Ա.։)