enterprise;
attack, encroachment;
argument, reasoning;
objection.
cf. ՁԵՌՆԱՐԿՈՒԹԻՒՆ.
Եւ ոչ առընթեր բուռն հարկանելւոյն ձեռնարկումն. (Աթ. ՟Դ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ձեռնարկումն | ձեռնարկմունք |
accusatif | ձեռնարկումն | ձեռնարկմունս |
génitif | ձեռնարկման | ձեռնարկմանց |
locatif | ձեռնարկման | ձեռնարկմունս |
datif | ձեռնարկման | ձեռնարկմանց |
ablatif | ձեռնարկմանէ | ձեռնարկմանց |
instrumental | ձեռնարկմամբ | ձեռնարկմամբք |