vn.

to crack, to crackle, to crepitate.

ձ.

Որպէս լծ. յն. լտ. գռօդէօ, գռէբիդօ. իբր Ճայթճայթել. ճայթել. շաչել շառաչել. ձայն հանել խորտակման, պրկման, ճայթման, եւ այրման. ճաթռտիլ, չըթչըթալ, չթըռտալ.

Իբրեւ զփայտ չոր՝ որ ճարճատէ ի ճեղքելն, այնպէս ճարճատէին ի վերայ նոցա զէնքն. (Մամիկ.։)

Զօրէն պարսից ճարճատեալ (վիմաց յերեսաց հրոյ) Մագ. (լ։)

Հրամայեաց փայտիւք եւ չուանօք պնդել զամենայն մարմին նորա, մինչեւ ճարճատել ոսկերաց. (Հ=Յ. մայ. ՟Ժ՟Զ.։)

Զճարճատելն նմանեցուցանէ փշոցն ճարճատելոյն ի մէջ հրոյն. զի այս նիւթ ի կիզելն ձայն հանէ. (Լմբ. ՟Ղ՟Զ։)