to lead the flocks out to pasture, to feed, to pasture;
to remedy, to cure;
to attack, to corrupt, to waste, to devour, to consume;
to pasture, to graze, to browse, to feed, to bait, to feed or live upon, to eat;
to expand, to extend, to dilate, to propagate, to diffuse, to spread;
to take root, to get rooted;
to be cured;
— զանձն, to fatten oneself;
բոցն հողմավար ծաւալեաւ —կէր, the flames, driven by the wind, continued to spread;
յանհնարինս —կէր ի սիրտս նոցա, a deep wound rankled in their hearts;
ցաւն որ յոսկերս նորա —կէր, a pain which penetrated to the very marrow of his bones.
ՃԱՐԱԿԵՄ ՃԱՐԱԿԻՄ. νέμω, νέμομαι, βόσκω , βόσκομαι, ποιμαίνω pasco, pascor ἑσθίω edo, vescor. Դարմանել ճարակօք, եւ ճարակիլ. արածել. եւ արածիլ. ուտել. ռմկ. արծել, արծիլ. պ. ջէրանիյտէն.
Աներկիւղ զանձինս ճարակեն. (Յուդ. 12։)
Ընդունի՝ յետ ճարակելոյ զխոզեանն (կամ զխոզսն). (Բրս. ապաշխ.։)
Ես ինձէն ճարակեցից զխաշինս իմ. (Եփր. աւետար.։)
Ճարակեսցէ (կամ ցի) գայլ ընդ գառին։ Ի միասին ճարակեսցին։ Մի՛ ինչ ճարակեսցեն, եւ մի՛ ճարակեսցին։ Որդիք ձեր յանապատի անդ ճարակեսցին։ Ի նոսա ճարակեսցին.եւ այլն։
Ոյք զպտուղս երկրի ճարակին. (Նիւս. բն.։)
Գազանք իբրեւ զարջառ խոտ ճարակին. (Յոբ. խ. 10։)
Ճարակողք զարօտ կենաց հօտ ընտրեալ փոքրիկ. (Տաղ.։)
Երիվարաց, եւ իշոց, եւ այլոց այսպիսեաց ճարակողաց. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 30։)
Մեղր ի մկանց ճարակեալ. (Նար. ՟Ծ՟Զ։)
Ճարակէին նոքա չար գիջութեամբն. (Շ. յուդ. ՟Ժ՟Գ։)
ՃԱՐԱԿԵԼ իլ. συγκαταφάγομαι, διανέμω simul devoro, depascor. Նմանութեամբ Ծախել. եւ ծաւալիլ. զայրանալ.
Բոց գիտէ ճարակել զեղէգն։ Ցաւն օր ըստ օրէ աճէ, եւ ճարակէ զմարմինն. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ժ։ Սարգ. յկ. ՟Դ։)
Չար ախտս յայսմանէ առեալ զնիւթ՝ սկսաւ ճարակել. (Լմբ. պտրգ.։)
Վիրացն հարուածք ճարակեսցին. (Նար. ՟Թ։)
Շուրջ զամենայն բլրովք նոցա հուր ճարակեսցի։ Զի մի՛ առաւել ճարակեսցի ի ժողովրդեանն. (Ես. ՟Թ. 18։ Գծ. ՟Դ. 17։)
Ճարակի յայրել եւ յապականել. (Յհ. կթ.։)
Ճարակեալ էր հրդեհ մոլորութեանն. (Ոսկ. գղ.։)
Ոչ զմօտակայն ճարակի, եւ ոչ ամենեւին շիջանի. (Նիւս. կազմ.։)
Սուր նորա ճարակէր զամենեսեան։ Սրով ճարակեցին զբնաւսն. (Ճ. ՟Ա.։ Լմբ. առակ. եւ Լմբ. յիշ.։)
Սրով ճարակեցին զմեզ, ջնջեցին զաթոռ տերանցն. (Տաղ.։)
Քննութիւն մեր աստէն առ մեզ ճարակեսցի։ Բանն կարօտեալ՝ ի պէտս այնորիկ այսր անդր ճարակեցաւ. (Լմբ. պտրգ.։)
Մահն տակաւին ճարակէ զմարդիկ. (Տօնակ.։)
Բարկութիւնն աստուծոյ ճարակէ զեգիպտոս։ Ամենայն անօրէնութիւնք եւ չարութիւնք ի քաղաքիս ճարակին. (Վրք. հց. ձ։)
Մերթ եւս՝ որպէս Ճար եւ ճարակ առնել, լինել. դարմանել դեղով կամ հնարիւք.
Ի ճարակել խոցուածոյս՝ անդրէն վիրաւորիմ. (Նար.։ ՟Հ՟Ա։)