cf. Մարդկօրէն.
cf. ՄԱՐԴԿԱՊԷՍ.
Էր ի կերպարանս խոզի՝ բայց միայն ի մարդապէսն խօսելոյ. (Ագաթ.։)
Մարդապէս աստուծոյն բանի զչարչարանս վերհամբաւեն աստուածեղէն տառք. (Լմբ. հանգ.։)
Ի տնօրինականսն՝ զոմանս աստուածապէս, եւ զոմանս մարդապէս կատարելով. (Խոսրովիկ.։)
Ճարտարութեն՝ որ մարդապէս լինելոց էր. յն. մարդկային. (Կոչ. ՟Դ։)