s.

great multitude, dense population.

cf. ԲԱԶՄԱՄԱՐԴՈՒԹԻՒՆ. πολυανθρωπία, -πήσια.

Խաղաղասէր շինութիւն մարդաշատութեան. (Ագաթ.։)

Խաղաղութիւն եւ շինութիւն, մարդաշատութիւն եւ առողջութիւն. (Բուզ. ՟Գ. 3։)

Շնորհեցիքն զմարդաշատութիւն աշխարհիս. (Կաղանկտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մարդաշատութիւն մարդաշատութիւնք
accusatif մարդաշատութիւն մարդաշատութիւնս
génitif մարդաշատութեան մարդաշատութեանց
locatif մարդաշատութեան մարդաշատութիւնս
datif մարդաշատութեան մարդաշատութեանց
ablatif մարդաշատութենէ մարդաշատութեանց
instrumental մարդաշատութեամբ մարդաշատութեամբք