to die, to expire, to breathe one's last, to give up the ghost, to depart this life, to pay the last debt to nature;
to mortify one's body;
մահու —, to be punished with death, to suffer capital punishment;
— ի մարտ պատերազմի, to die on the breach, to be slain in action;
— ի վերայ ազգին, ի սէր հայրենեաց, to die for one's country;
— քաջութեամբ, պատուով, to die on the field of honor;
մերձ է ի —, he is at the last gasp, he is expiring, dying;
որպէս կեայ ոք այնպէս եո մեռանի, people generally die as they live.
θνήσκω, ἁποθνήσκω morior τελευτάω vitam finio, decedo, defungor νεκρόομαι emorior, demorior. պ. միռ. միւռտէն. լտ. մօ՛ռիօր. դաղմ. մռու. Մահանալ. անշնչանալ. վախճանիլ. փոխիլ յաստեացս. ննջել արդարոց ի տէր. եւ Սատակիլ անբանից կամ չարաց. կոտորիլ. եւ Ապականիլ. մեռնիլ, անցնիլ, հոգի տալ՝ փչել.
Մահու մեռանիցիք։ Եկեաց, եւ մեռաւ։ Գիտեա՛, զի մեռանիս դու, եւ ամենայն որ ինչ քո է։ Մեռաւ ի բարւոք ծերութեան։ Մեռան ամենայն արք՝ որ խնդրէին զանձն քո։ Եւ ետես իսրայէլ զեգիպտացիսն մեռեալս առ ափն ծովու։ Եկաց ի մէջ մեռելոց եւ կենդանեաց.եւ այլն։
Ոչ թէ մեռանելն չար իցէ, այլ չարեօքն մեռանիլ. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 10։)
Յորժամ հոգին արձակի ի մարմնոյն, մեռեալ կոչեցաւ. (Յճխ. ՟Ժ՟Է։)
Մեռանի այն՝ որ շնչէ, եւ շարժի եւ գնայ, ուտէ եւ ըմպէ. (Եղիշ. ՟Ը։)
ՄԵՌԱՆԵԼ. Նմանութեամբ, եւ պէսպէս ոճով.
Վասն քո մեռանիմք զօրհանապալ։ Մեռանիլ մեղաց կամ աշխարհի.եւ այլն։
Մեռանել զմեղացն մահ։ Կելով կեցցէ զարդար կեանսն, եւ մի՛ մեռցի զմեղացն մահ. (Յճխ. ՟Բ. ՟Ժ՟Է։)
Մեռեալ եմ հոգւովս։ Մեղօք մեռելոյս անախտ կեանք. (Ժմ.։ Նար.։)
Փափկութիւն կերակրոյ ամենեւին մեռեալ էր ի նոցանէ. այսիքն պակասեալ բարձեալ. (Մանդ. ՟Գ։)
(Կրակն) անյագ ուտէ, եւ հանապազ մեռանի. (Եղիշ. ՟Ը։)
Ո՞չ տեսանես զարեգակն ծագեալ, եւ մեռեալ. (Բրս. յուդիտ.) այսինքն ի մայրն մտեալ. δυόμενον occidentem.
Իսկ բարբառեսցուք, զի՞նչ. արբեցելո՞ցն. այլ ի մեռեալ լսելիս հնչեմք. (Բրս. արբեց.։)
Այն՝ որ կարողն եղեւ պապանձեցուցանել զխօսուն բնութիւնն, եւ զարգանդ մեռեալ կարող էր նորոգել. (Եփր. համաբ.։)