solitary, hermit.
μοναχός, μονάζων monachus, solitarius. Միայնակեաց, միայնական. միայնացեալ. առանձնակեաց.
Ընթանայ զհետ միայնաւորին, կամ մտաց միայնաւորին։ Միայնաւորաց պայծառութիւն, կամ բազմազարդ առաքինութիւնք։ Ընտիր միայնաւոր մի. (Խոր. ՟Բ. 77։ Վրք. հց. ՟Բ։ Ոսկ. լս.։)
Ասող. (՟Գ. 6։ Վրք. հց. ձ։)
Միայնաւորաց՝ քրիստոսազգեաց եւ ճգնազգեաց արանց։ Ընդ այլոցն ճգնաւորական միայնաւոր անձնացելոց. (Մագ. ՟Ա. կ։)
Այր միայնաւոր, եւ անպատիւ յերկրաւոր մեծութենէ. (Տէր Իսրայէլ. նոյ. ՟Ժ՟Թ.։)
Եւ իբրու Առանձնական. մեկուսի. զատուցեալ.
Առնէր իւր բնակութիւն ի միայնաւոր տեղիս ի գեղջէն. (Աթ. անտ.)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | միայնաւոր | միայնաւորք |
| accusatif | միայնաւոր | միայնաւորս |
| génitif | միայնաւորի | միայնաւորաց |
| locatif | միայնաւորի | միայնաւորս |
| datif | միայնաւորի | միայնաւորաց |
| ablatif | միայնաւորէ | միայնաւորաց |
| instrumental | միայնաւորաւ | միայնաւորաւք |