cf. Միայնուկ.
ՄԻԱՅՆԻԿ եւ ՄԻԱՅՆՈՒԿ. Միայն. առանձինն. միանկուկ, մինաւորիկ.
Յարուցեալ երթայր առ նոսա միայնիկ մնջիկ։ Զատեալ եւ որոշեալ ի բացեայ նստի միայնիկ. (Եղիշ. ՟Ը։)
Միայն միայնուկ առանձինն էին (յանապատի). (Մծբ. ՟Ժ՟Ա։)
Սպանանէր զմարգարէն միայն միայնուկ։ Ինքն միայն միայնուկ եկն մերձեցաւ առ առիւծն. (Եփր. թագ.։)