hy    |   fr

Միաւորականութիւն, ութեան

s.

unity;
union.

s.

Իբր Միութիւն. միասնականութիւն. եւ Միաւորութիւն.

Տե՛ս զզուգականութիւն, տե՛ս զմիաւորականութեան զօրութիւն. (Ագաթ.։)

Մտերիմ միաւորականութիւն. յն. միաւորական մտերմութիւն. (Փիլ. բագն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif միաւորականութիւն միաւորականութիւնք
accusatif միաւորականութիւն միաւորականութիւնս
génitif միաւորականութեան միաւորականութեանց
locatif միաւորականութեան միաւորականութիւնս
datif միաւորականութեան միաւորականութեանց
ablatif միաւորականութենէ միաւորականութեանց
instrumental միաւորականութեամբ միաւորականութեամբք