wandering, straying, aberration;
error, heresy;
seduction, perversion, subornation, corruption;
fury, mania, folly, frenzy, madness;
— մտաց, mental aberration;
ծայրայեղ —, sad extremity, excess;
բազում դպրութիունք զքեզ ի — դարձուցանեն, much learning doth make thee mad.
πλάνη, πλάνησις error, erratio, seductio, vagatio. Մոլորիլն. խոտորումն. թիւրութիւն. մոլար ընթացք կամ վարդապետութիւն, խաբէութիւն. պատրանք. եւ Թափառումն. ելք արտաքոյ ուղւոյ՝ իրօք կամ նմանութեամբ.
Մոլորութեան ճանապարհօք երկայնագոյնս մոլորեցան։ Մի՛ ցանկայք մահու մոլորութեամբ կենաց ձերոց։ Անմտութիւն անզգամաց մոլորութեամբ։ Գնայ ըստ մոլորութեան սրտի իւրոյ։ Մոլորութիւնք մեր եւ անօրէնութիւնք մեր ի մեզ են։ Ընկալցին զանարգանս իւրեանց մոլորութեամբն՝ զոր մոլորեցան։ Լինիցի յետին մոլորութիւնն չար քան զառաջինն։ Որ ի մոլորութեանն շրջիցին։ Ըստ մոլորութեանն բաղաամայ զեղխեցան զհետ վարձուց.եւ այլն։
ՄՈԼՈՐՈՒԹԻՒՆ. μανία, ἁπόνοια dementia. Մոլութիւն, այսինքն մոլեգնութիւն. ցնորումն. բանդագուշանք. խելագարութիւն. յիմարութիւն.
Մեք անմիտք զվարս դորա մոլորութիւն համարէաք։ Զիմաստութեան խորհուրդսն իբրեւ մոլորութիւն համարէին։ Իբրեւ զմարգարէ յիմարեալ, իբրեւ զայր մի այսակիր, ի բազմութենէ անիրաւութեանց քոց յաճախեաց մոլորութիւն։ Մոլորութիւն ի տան աստուծոյ տնկեցին։ Մոլիս պօ՛ղէ. բազում դպրութիւնք զքեզ ի մոլորութիւն դարձուցանեն. եւ այլն։
Աւելորդ է ապա լեզուագարիցն մոլորութիւն. (Կիւրղ. գանձ.։)
Ի մոլորութիւն եկեալ՝ պատառեաց զթագաւորական պատմուճան իւր. (Ճ. ՟Ա.։)
Իբրեւ ի մոլորութենէ ըմբռնեցաւ յարծաթսիրութենէն. մանաւանդ զի չարաչար է ախտն. զի քան զմոլորութիւն այն չարաչար է. (Ոսկ. մտթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մոլորութիւն | մոլորութիւնք |
| accusatif | մոլորութիւն | մոլորութիւնս |
| génitif | մոլորութեան | մոլորութեանց |
| locatif | մոլորութեան | մոլորութիւնս |
| datif | մոլորութեան | մոլորութեանց |
| ablatif | մոլորութենէ | մոլորութեանց |
| instrumental | մոլորութեամբ | մոլորութեամբք |