successor;
heir, inheritor;
following, next;
succeeding, subsequent, posterior;
—ք, posterity.
διάδοχος successor, secundus, sequax, posterior. Հետեւորդն նախորդին (իբրու երբեմն աջակից կամ ճորտ նորա). պայազատ. ժառանգ. փոխանակ կամ փոխանորդ. աթոռակալ, որպէս ունօղ յետ նորա զնորա տեղի եւ զաթոռ. յետնորդ. զաւակ. մնացորդ. էտեւէն նստօղ կամ եկօղ, տեղը բռնօղ. խալիֆ.
Յաջորդք ի յաջորդաց փոխանակեցին. (Լաստ. ՟Ա։)
Յեսովայ Մովսիսի յաջորդին։ Այլազգ հրէից յաջորդք ունին զգիր օրինաց, եւ այլազգ՝ շամրտացւոց. (Եւս. քր. ՟Ա։)
ՅԱՋՈՐԴ. ἁκόλουθος sequens, consequens ἑπαγωγή ordinum series. Հետագայ (ժամանակ, կամ բան). առաջիկայ. յաւելուած. որ է ի կարգին. էտեւի. արտաքի.
Ի յաջորդաց ժամանակաց։ Յաջորդօքս զսոյն մարգարէացեալ՝ ասէ. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Տե՛ս զիա՛րդ յարդարէ յաջորդաւն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 4։)
Զոր եւ յաջորդն յայտ առնէ՝ յասելն. (Յհ. իմ. եկեղ.։)
Յայտ ի յաջորդէն է։ Զոր եւ յաջորդաւն ցուցանէ։ Զոր եւ յաջորդս ցուցանէ. (Խոսր.։)
Զոր յաջորդաւդ է իմանալի. (Նար. ՟Ի՟Ա։)
Զայս ասացեալ՝ զյաջորդն նոցո՛ւն թողացուցանէ քըն նել եւ ի միտ առնուլ. (Իգն.։)