Յոյն, նիւ

s.

Ἵωνες, Ἔλλην Iones, populus graecus, hellenus. Ազգ հելլենացւոց կամ կռեդաց՝ ի յաւանայ կամ ի յովանայ յաբեթեան. ըստ արտաքնոց՝ ի Յովնայ յորդւոյ քսութիւն որդւոյ հելլենի. եւ առանձինն՝ Որ իցէ ի յովանիայ գաւառէ. եանիացի. եանեալը, եունան, եունանի. հոռոմ. ուրում, րում , այսինքն հռովմայեցի՝ ըստ որում անկեալ ընդ կայսերութեամբ Հռովմայ. վասն որոյ եւ ի գիրս. Ագաթ. կայսրն հռովմայ կոչի թագաւոր կամ իշխան յունաց. Տե՛ս բռ. յտկ. ան։

adj. adv.

ՅՈՅՆ. ա.մ. ἱωνικός, ἐλληνικός, ἔλλας ionicus, graecus, -cum;
hellenicus. Յունական. հելլենական. եւ Յունարէն. հոռմի, հոռմերէն. ուրումի, րումճա.

Եբրայեցւոց գիրք սուրբք ի յոյն լեզու թարգմանեցան. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Ի յոյն լեզու զիւր աշխատութիւնն ժողովեաց։ Վարժ քաղդէացի եւ յոյն գրով։ Մի՛ ոք իշխեսցէ յոյն խօսել եւ թարգմանել. (Խոր. ՟Ա. 1. 7։ ՟Գ. 36։)

Թարգմանել Գիրս ի յոյն լեզուոյն ի հայ բարբառ։ Տէր Գիւտ՝ այր լի գիտութեամբ հայովս, եւ առաւելեալ յունիւն. (Փարպ.։)

Զի կարօղ լինիցիմ մեկնել ի ձեռն յոյն լեզուին՝ յունացն. (Եփր. ՟ա. կոր.։)

Իսկ յասելն (Մխ. երեմ.)

Յոյնդ քաջութիւն թարգմանի. կա՛մ ակնարկէ ի հյ. բառդ Ոյնք (արմատ Ունելոյ), եւ կամ շփոթէ ընդ անունդ Հոռոմ, հռովմ, որ յունարէն ռօ՛մի ասի, եւ նշանակէ զօրութիւն, քաջութիւն. ոյժ. որպէս եւ ի լտ. ռօ՛պուր։

ՁԻՒԹ ՅՈՒՆԱՑ. ՀՈՌՈՄ ՁԻՒԹ. Ազգ ընտիր ձիւթոյ։ Բժշկարան.։ Վստկ.։ (Իսկ ձութ. ռմկ. է նաեւ Մազտաքէ։)