bad condition or quality, deterioration, degeneracy, decay.
τὸ φύλαν, τὸ ἅτοπον pravitas, absurditas τὸ αἱσχρόν turpitudo εὑτέλεια vilitas πονηρία malitia եւ այլն. Վատթարութիւն. անպիտանութիւն. խոտանութիւն. յոռի ինչ. անտեղութիւն. գէշութիւն.
Բան ինչ յոռութեան (յն. բան ժանտ) մի՛ դիցես ի սրտի քում. (՟Ա. Թագ. ՟Ի՟Թ. 10։)
Չգոյր ինչ յոռութիւն, եթէ ամենայն ինչ ըստ Աստուծոյ կամացն լինէր. (Սեբեր. ՟Է։)
Վկայութիւն լաւութեան, վկայութիւն յոռութեան. (Սիր. ՟Լ՟Դ. 29։)
Եթէ յոռութեան ինչ գործ իցէ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 18։)
Այն՝ որ ըստ նիւթոյն է յոռութիւն. (Նիւս. կազմ.։)
Ըստ գտանեն միտքն զգործսն յոռութեանց։ Յոռութեան գործովքն պարծէին։ Չար է յոռութիւն գործելն. բայց անթողլի մեղք այն է, որ ոք գործիցէ եւ պարծիցի։ Հին ասելովն՝ զյոռութիւն նորա կամի ցուցանել, զտկարութիւն եւ զտգեղութիւն նորա. (Ոսկ. եբր. Ոսկ. փիլիպ. Ոսկ. կողոս.։)
Մարթի եւ այլազգ ի վերայ հասանել յոռութեան (այսինքն անտեղութեան) հրէից օրինակացն։ Թէ ոք պարզաբար ընկալցի զայս, զբազում յոռութեան երթիցէ զհետ. (Եւս. քր. ՟Ա։ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 35։)
Անմիտ մարդկանն յոռութիւն. (Ագաթ.։)
Անմասն էր ի չարեաց. եւ ի յոռութիւնս եկն. (Եզնիկ.։)
Եթէ մերկութիւնն յոռութիւն ինչ էր բնութեամբ, ապա ոչ մերկս թողոյր զնոսա ի սկզբանէ։ Յորժամ ասէ՝ թէ զղջացայ, ո՛չ զի զոր ասեն՝ կրիցէ, այլ զյոռութիւնն՝ որ լինի, յայտ առնէ. (Կիւրղ. ծն.։)
Ոչինչ է օգուտ հօրն լաւութիւն, յորժամ որդիքն յոռի իցեն. նոյնպէս եւ հօրն յոռութիւն ոչ կարէ աղարտել զորդւոյ քաջութիւն. (Լծ. կոչ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յոռութիւն | յոռութիւնք |
| accusatif | յոռութիւն | յոռութիւնս |
| génitif | յոռութեան | յոռութեանց |
| locatif | յոռութեան | յոռութիւնս |
| datif | յոռութեան | յոռութեանց |
| ablatif | յոռութենէ | յոռութեանց |
| instrumental | յոռութեամբ | յոռութեամբք |