sea-faring;
navigator, voyager.
πλωτῶν navigans. որ եւ ՆԱՒԱԼՈՒՂԱԿ, ՆԱՒԱԼԻՒՂ. Որ լուղի նաւաւ, այսինքն նաւէ. (զի ըստ յն. նաւելն նշանակէ եւ լուղիլ). նաւօղ. նաւորդ.
Ամենայն նաւաղօղակն (կամ նաւալուղակն) ի մի վայր ժողովեալ՝ ոչ բարձցեն թեփ մի ի տանոյ նորա, եւ ի նաւս ձկնորսաց խալամ նորա. (Յոբ. ՟Խ. 26։)