Շապկեմ, եցի

ն.

Պատել իբր շապկաւ. թիթղամբ, թաղանթիւք, եւ այլն.

ապարանիցս վերին կըողմն ամենայն էր շապկեալ հայ ելեաւ ապակեղէն, զի ամենայն ինչ՝ զոր գործէին ի քաղաքի անդ՝ երեւ էր. (Մարթին.։)