dog;
adulterer or adulteress;
Canis Major;
cf. Շնիկ;
մատակ —, bitch;
— անպիտան, cur;
— որսորդ, hound, terrier, ranger;
որսական — ոտնակառոյց, setter, pointer, setting-dog;
— մազեղ, գանգրամազ or լուղակ, water-dog;
— մեծականջ, long-eared dog;
— տնպահ, house-dog;
— պահապան, watch-dog;
պահապան — հովուաց, mastiff dog;
ցլամարտ —, bull-dog;
շան լակոտիկ, fisting cur;
— մատնիչ, խեռ, խածանող, կատաղի, a treacherous, snarling, biting, mad dog;
խշտի or խղիկ շան, dog-hole, dog-kennel;
կերակուր շան, dog's-meat, dog-porridge;
ոջիլ շան, dog-louse;
վազք շան, dog-trot;
ցնկնիլ շան, to whelp, to litter, to bring forth;
տալ կամ արկանել շանց, to give or to send to the dogs;
կերակուր լինել շանց, to go to the dogs;
— հաջէ, ոռնայ, կաղկանձէ, ղօղանջէ, կռնչէ or մռմռայ, the dog barks, howls, whines, yelps, growls;
խոնջեալ իբրեւ զ—, dog-weary, tired as a dog;
— հաջան՝ չէ խածան, a barking dog seldom bites.
κύων canis. (լծ. յն. գի՛օն. լտ. գանիս. իտ. գանէ. գղղ. շիէն ). Չորքոտանի հաջողական, գազան՝ բայց ընտանի, տիրասէր, հաւատարիմ պահապան. ... Տե՛ս եւ ԲԱՐԱԿ։
Ոչ կռանչեսցէ եւ ոչ շուն մի լեզուաւ իւրով։ Մի՛ ուտիցէք, այլ շան ընկերսջիք.եւ այլն։
Իբրեւ զշուն մեռաւ, եւ իբրեւ զէշ քարշեցաւ. (Եղիշ. ՟Է։)
Նմանութեամբ ասի.
Շուրջ եղեն զինեւ շունք բազումք։ Զգո՛յշ եղերուք ի շանց անտի.եւ այլն։
Բազում շանց հոմատեսակք եղանիցիք զհայհոյութիւնս բարբառողաց. (Յհ. իմ. երեւութ.։)
Զի՞նչ շունդ. ցամաքային, եւ ջրային, եւ երկնային. (Առ որս. ՟Զ։)
յորժամ վասն շան է բան, վասն զի ի հոմանուանցն է այս ձայն, նշանակէ զաստղայինն, եւ զծովայինն, եւ զերկրայինն. (Սահմ. ՟Ա։)
ՇՈՒՆ. κυνάριον catellus. Սկունդ. շնիկ. Տե՛ս (Մտթ. ՟Ժ՟Է. 26. 27։ Մրկ. ՟Է. 27. 28։)
ՇՈՒՆ ա.գ. μοιχός adulter. Շնացօղ այր. կամ μοιχαλίς, μοιχωμένη adultera. Շնացեալ կին. մերձեալն առ օտար անկողին՝ հանգոյն անխտիր խառնակութեան շանց, ... տե՛ս (Սղ. ՟Խ՟Թ. 16։ Ղկ. ՟Ժ՟Ը. 11։ ՟Ա. Կոր. ՟Զ. 9։ Եբր. ՟Ժ՟Գ. 4։ Հռ. ՟Է. 9։)
Շուն վասն այն կոչին, զի այն է շանց գործ, որ չունին իւրեանց զուգակից, այլ ո՛ւր հանդիպի՝ խառնակին. (Երզն. խրատ.։)
Պոռնիկ է, որ լրբութեամբ առաջի ամենայն տեսողաց մեղանչէ. իսկ շուն, որ զնոյն չարիս ի ծածուկ եւ գաղտագողի կատարէ. (Լմբ. ովս.։)
Հրաման առնու առնել կին շուն։ Վասն շուն կնոջ, որ այլաբանի ի ժողովս կռապաշտից. (Նախ. ովս. եւ Նախ. առակ.։)
Շան գինք, եւ բոզի կապէնք։ Յանուն շան զպատարագ բոզին գարշեցոյց. (Եփր. օրին.։)