inspired by God, divine, holy;
Bible, holy Scripture.
θεόπνευστος divinitus inspiratus, mentemdivinam redolens Շնչեալ կամ ազդեալ առ յԱստուծոյ. գրեալ հոգւով սրբով. մակդիր սուրբ գրոց՝ մանաւանդ հին կտակարանի.
Ամենայն գիրք աստուածաշունչք. (՟Բ. Տիմ. ՟Գ 16։)
Աստածաշունչ գրոց բանք։ Ի տեղիս ուրեք աստուածաշունչ գրոց. (Բրս. կրօն. եւ Բրս. հց.։)
Աստուածաշունչն ուսուցանէ ձայն (սաղմոսերգին). (Նիւս. կազմ.։)
Ածաշունչ կտակարան. (Փարպ.։)
Աստուածաշունչ պատգամք, կամ ձայն, կամ սաղմոս. (Նար. ՟Բ. ՟Կա. եւ խչ։)
Եւ զի կենդանի եւ կենդանարար է (սուրբ գիրն), աստուածաշունչ կոչի. (Խոսր.։)
Զամենայն արարեալս յոյժ բարի ասէ ասստուածաշունչն պատմութիւն. (Լծ. ածաբ.։)
Իբր Աստուածազգացիկ. աստուածարեալ. հոգեշունչ.
Աստուածաշունչ արանց է գրեալ զպատմութիւնս. (Վանակ. յոբ.։)
Այսօր աստուածաշունչ քնարն Յովհաննէս ի գլուխ ահաւոր եւ հրակէզ մերձենայր. (Թէոդոր. կուս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աստուածաշունչ | աստուածաշունչք |
| accusatif | աստուածաշունչ | աստուածաշունչս |
| génitif | աստուածաշնչոյ | աստուածաշնչոց |
| locatif | աստուածաշունչ | աստուածաշունչս |
| datif | աստուածաշնչոյ | աստուածաշնչոց |
| ablatif | աստուածաշնչոյ | աստուածաշնչոց |
| instrumental | աստուածաշնչով | աստուածաշնչովք |