to make one's self God;
to become God;
to unite one's self, to join one's self to God;
to resemble God.
θεούμαι deificor Աստուած կամ իբրեւ զԱստուածանման լինել։ Ասի զսատանայէ եւ զնախաստեղծից ի կարգի փառասիրութեան.
Սատանայ՝ որ աստուածանալն կամեցաւ. (Յճխ. ՟Ե։ Ագաթ.։ Եզնիկ.։ Եփր. ըստ ՟գ. կորնթ.։)
Ոչ շատ եղեւ նմա իշխանութիւն դիւաց, եւ կամեցաւ եւ ի վերայ մարդկան եւս աստուածանալ. (Եփր. ՟գ. կոր.։)
Եթէ ուտես ի հրաժարեցուցեալ փայտէդ, աստուածաս. (Կամրջ.։)
Զի ի սկզբան մարդն ցանկացաւ աստուածանալ, եւ անդ ոչ հասաւ. իսկ արարիչն եկեալ մարդացաւ, վասն այնորիկ մարդն աստուածացաւ. (Գանձ.։)
Եւ սրբոց ի կարգի շնորհաց եւ փառաց.
Եւ այս ոչ կարէ այլազգ լինել, եթէ ոչ աստուածասցին ապրեալքն. իսկ աստուածանալն է՝ առ Աստուած նմանութիւն, որպէս հասանելի է, եւ միաւորութիւն։ Աստուածպետականն երանութիւն՝ բնութեամբ աստուածութիւն, սկիզբն աստուածալոյ յորմէ աստուածանալն է աստուածացելոցն. (Դիոն. եկեղ.։)
Խառնեալ յաստուածութիւն անդ, զի աստուծացայք. (Նար. առափ։)
Աստուած մարդացեալ խաչի մարդացեալ խաչի մարդկեղէն մարմնով, եւ ես փառաւորեալ աստուածանամ աստուածային երկաւորութեամբ. (Կիւրղ. խչ.։)
Եկեալ միածին որդին Աստուծոյ՝ վերհամբարձեալ զաստուծացեալ մարմինն մօր իւրոյ։ որ եւ ասի ԱՍԻՈՒԱԾԱԶԳԵԱՑ, ԱՍՏՈՒԱԾԱԿԻՐ, ԱՍՏՈՒԱԾԱԿԻՐ, ԱՍՏՈՒԱԾԱՐԵԱԼ։
Իսկ զմարմնոյն Քրիստոսի, կամ զՔրիստոսի, ըստ որում մարդ՝ ասի աստուածացեալ, վասն գոլոյն միացեալ ընդ աստուածութեան յանձին բանին.
Զանապական զաստուածացեալ մարմինն պատեալ սուրբ կտաւօք. (Շար.։)
Այլ յասել Աստուածաբանին.
Աստուած մարդացաւ, մարդն աստուածացաւ. անխտիր լինի այլեւայլ մտօք իմանալ զՔրիստոսէ՝ ըստ որում մարդ, եւ զմարդկային բնութենէս մերմէ առ հասարակ.
ըստ որոյ գրի ի Տօնականն.
Աստուած մարդացաւ, եւ մարդիկ աստուածացան։ Խորագոյնս խօսի ըստ աստուածաբանաց Մանդակ. ի ծն. Քրիստոսի, ասելով.
Բանն աստուած եղեալ մարդ՝ ըստ էութեան (այսինքն ըստ բնիկ իսկութեան իւրոյ ի յաւիտենից) Աստուած կոչի, եւ ոչ մարդ. եւ ըստ տեսչութեան (այսինքն ըստ տնօրէնութեան մարդեղութեամբ՝) աստուած մարդ աստուածացեալ՛. ուր հրէամիտն նեստոր ասէր, մարդ աստուածացեալ, քանթէ (Աստուած մարդացեալ։)
| Présent | |
|---|---|
| ես | աստուածանամ |
| դու | աստուածանաս |
| նա | աստուածանայ |
| մեք | աստուածանամք |
| դուք | աստուածանայք |
| նոքա | աստուածանան |
| Imparfait | |
|---|---|
| ես | աստուածանայի |
| դու | աստուածանայիր |
| նա | աստուածանայր |
| մեք | աստուածանայաք |
| դուք | աստուածանայիք |
| նոքա | աստուածանային |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | աստուածացայ |
| դու | աստուածացար |
| նա | աստուածացաւ |
| մեք | աստուածացաք |
| դուք | աստուածացայք |
| նոքա | աստուածացան |
| Présent | |
|---|---|
| ես | աստուածանայցեմ |
| դու | աստուածանայցես |
| նա | աստուածանայցէ |
| մեք | աստուածանայցեմք |
| դուք | աստուածանայցէք |
| նոքա | աստուածանայցեն |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | աստուածացայց |
| դու | աստուածասցիս |
| նա | աստուածասցի |
| մեք | աստուածասցուք |
| դուք | աստուածասջիք |
| նոքա | աստուածասցին |
| Prohibitif | |
|---|---|
| դու | մի՛ աստուածանար |
| դուք | մի՛ աստուածանայք |
| Impératif | |
|---|---|
| դու | աստուածացի՛ր |
| դուք | աստուածացարո՛ւք |
| Exhortatif (thème du passé) | |
|---|---|
| դու | աստուածասջի՛ր |
| դուք | աստուածասջի՛ք |