Epiphany.
θεοφάνεια theophania, divina revelatio որ եւ ԱՍՏՈՒԱԾԵՐԵՒՈՒԹԻՒՆ. Յայտնութիւն կամ երեւումն Աստուծոյ. Երբեմն տեսլեամբ, զորօրինակ՝
Մովսէս աստուածայայտնութեան ի լերինն արժանի լինէր. (Եւս. քը. ՟Բ։)
Ի լեառնն ի դէմս գալ աստուածայայտնութեանն. (Նախերանգ. փիլ։)
Զի թէ աստուածայայտնութիւնս վասն այս վկայիս իւրոյ միայն էր արտայայտեալ, եւ այլն. (Աթ. ի ստեփ.։)
Եւ մանաւանդ՝ մարդեղութեամբ բանին. վասն որոյ անխտիր աստուածայայտնութիւն կոչի՝ որպէս ծնունդն Քրիստոսի, որով Աստուած յայտնեցաւ ի մարմնի, եւ յայտնեաց զինքն հովուաց, նոյնպէս եւ գալուստ մոգուց՝ որ եւ ՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ ասի. որպէս նշնակաէ Ածաբ. ի ճառն ծննդ։
Ի վերայ հասանել կարիցեմք, եթէ ո՛րչափ յառաջ քան զկենարար աստուածայայտուին՝ Մովսէս եւ մարգարէքն իցեն. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Զաստուածայայտնութեանն եւ ծննդեանն նորին զօր Յհ. (իմ. ատ.։ Տօնաց.։ Շար. վերնագր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աստուածայայտնութիւն | աստուածայայտնութիւնք |
| accusatif | աստուածայայտնութիւն | աստուածայայտնութիւնս |
| génitif | աստուածայայտնութեան | աստուածայայտնութեանց |
| locatif | աստուածայայտնութեան | աստուածայայտնութիւնս |
| datif | աստուածայայտնութեան | աստուածայայտնութեանց |
| ablatif | աստուածայայտնութենէ | աստուածայայտնութեանց |
| instrumental | աստուածայայտնութեամբ | աստուածայայտնութեամբք |