adj.

who has caused God to suffer;
who holds the doctrine that God is amenable to suffer.

adj.

Չարչարօղ զԱստուած. աստուածասպան (հրէայք). տիրասպան. քրիստոսասպան.

Աստուածաչարչար ազգին յանդիմանիչ. (Պրոկղ. ի ստեփ.։)

Եւ Որ ասի ընծայել չարչարնս աստուածութեան, (որպէս եւտիքէս եւ արիոս՝ այլեւայլ օրինակաւ).

Ո՛չ եմք աստուածաչարչար որպէս ամբարիշտն եւտիքէս։ Յանմաքուր եւ յաստուածաչարչար աւանդութեանցն եւտիքի. (Զքր. կթ. թաղմ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Աստուածաչարչարութիւն, ութեան

Voir tout