hy    |   fr

Աստուածապսակ

adj.

crowned by God.

adj.

ԱՍՏՈՒԱԾԱՊՍԱԿ եւ ԱՍՏՈՒԱԾՊՍԱԿԵԱԼ Պսակեալ յայ.

Աստուածապսակ ինքնակալ. (Գր. տղ.։)

Հերակլի աստուածապսակեալ եւ բարեպաշտ թագաւորի հոռոմոց. (Ղեւոնդ.։)

Աստուածապսակեալ թագաւոր. (Յհ. կթ.։ սղ։)

Տաց զնա ձերոյդ աստուածապսակեալ անձինդ. (Կաղանկտ.։)