that has put God to death.
θεοκτόνος, κυρικτόνος qui deum interfecit, domini interfector
Սպանօղ Քրիստոսի Աստուծոյ մերոյ. խաչահանու. տիրասպան. Հաղորդակից է աստուածասպանիցն, եւ որոց զառաքելսն տեառն կոտորեցին. (Ածազգ. ՟Ծ՟Գ։)
Ի մոլորեցուցիչն կարդալ զքեզ աստուածասպանիցն. (Նար. ՟Լ՟Զ։)
Յուդա աստուածավաճառ, հրէայքն աստուածասպանք. (Ուռպ. թղթ.։)
Դու որ անարժանութեամբ հաղորդիս, աստուածասպան անուանիս։ Մանդ. (՟Ա։)
Մերթ Դիցասպան. խորտակիչ կռոց. շրջուցիչ կրակի, եւ այլն.
Առնեմ դատաստան աստուածասպան քահանայիցն (քրմաց). (վրք դիոն։)
Յաղագս աստուածասպան քահանայիցն հայոց. (Փարպ.։)