adj.

chastised by God;
that comes of divine wrath.

adj.

Աստուածային սաստիւ, եւ սաստկութեամբ եղեալն. θεήλατος.

Ասուածասաստ հրաման, կամ բարկութիւն, կամ հարուածք. (Ագաթ.։) (Յհ. կթ.։) (Ոսկ. մ. ՟Ա 5. 22։) եւ (Ոսկ. ես.։)