hy    |   fr

Աստուածասքանչ

adj.

cf. Աստուածահրաշ.

cf. ԱՍՏՈՒԱԾԱՀՐԱՇ.

Աստուածասքանչ աւետիք, կամ զօրութիւն, կամ տնօրէնութիւն. (Ագաթ.։ Շ. թղթ.։) (Տօնակ.։)

Իսկ Դանիէլ հոգւովն զաստուածասքանչն տեսանէր տեսիլ. (Լմբ. հանգ.։)