who worships God, pious, religious, devout, spiritual.
θεοσεβής, εὑσεβής deum colens, pius Որ պաշտէ զԱստուած ճշմարիտ հաւատով եւ գործովք բարեաց. կամարար այ. բարեպաշտ. աստուածահաճոյ։ (Ել. ՟Ժ՟Ը 21։ Յուդթ. ՟Ժ՟Ա 14։ Յոբ. ՟Ա 1 եւ 8։ ՟Բ 3։ Յհ. ՟Բ 51։ Ես. ՟Ի՟Զ 7։ ՟Բ. Պետ. ՟Բ 9։)
Յամենայն աստուածապաշտաց։ Աստուծապաշտ տոհմ. (Ագաթ.։)
Աստուածապաշտաց պատահեաց. (Եզնիկ.։)
Առ աստուածապաշտաւն (կամ աստուածապաշտօն) կոստանդնիւ. (Ճ. ՟Ա.։)
Աստուածապաշտից սահման. (Նար. ՟Ի՟Է։)
Որ պաշտէն՝ որպէս ինքն կամի պաշտիլ Աստուած, նա է աստուածապաշտ. (Վանակ. յոբ.։)
Եւ իբր Աստուածապաշտական. Բարեպարիշտ.
Աստուածապաշտ կագօք. (՟Բ. Պետ. ՟Գ 11։)
Ասստուածապաշտ ծառայութիւն. (Ըստ աստուածապաշտ սովորոեաց. Ագաթ.։)