Որոշողութիւն, ութեան

s.

ՈՐՈՇՈՂՈՒԹԻՒՆ ՈՐՈՇՈՒԹԻՒՆ. ἁφορισμός, διάκρισις segregatio, discretio, distinctio. Որոշելն, իլն. ընտրողութիւն. ընտրութիւն. զանազանութիւն.

Աստուածայնոցն քահանայապետից այսպէս է հպելի յորոշողութիւնսն. (Դիոն. եկեղ.։)

Այսմ ամենայնի որոշողութիւն խորհրդոցն է գլուխ եւ կատարած. եւ անհնար է լինել որոշողութեան, եթէ ոչ նախ զերկրագործութիւնն նորա արասցես. (Վրք. հց. ՟Բ։)

Ածեալ զմտաւ զայսպիսի որոշողութիւն։ Ի միոյ միոյ որոշողութեամբ պարգեւի։ Ասել որոշողութեամբ. (Փարպ.։)

Գոյացութիւն մի յորոշողութիւն յերկուս հատանի, ի հուր եւ ի լոյս. (Վրդն. ծն.։)

Գիտութիւն հանճարեղ որոշութեան. (Մծբ. ՟Ժ՟Զ։)

Հատած եւ մեկնած որոշութեան. (Փիլ. լին. ՟Ա. 64։)

Զխորտկացն որոշութիւնս։ Որոշութիւն ունին ըստ քահանայական պատուոյ. (Փարպ.։)

Զքերթողութիւնն անուանեաց տարբերութիւն, որ է որոշութիւն. (Հին քեր.։)