cf. Որոշումն.
ՈՐՈՇՈՂՈՒԹԻՒՆ ՈՐՈՇՈՒԹԻՒՆ. ἁφορισμός, διάκρισις segregatio, discretio, distinctio. Որոշելն, իլն. ընտրողութիւն. ընտրութիւն. զանազանութիւն.
Աստուածայնոցն քահանայապետից այսպէս է հպելի յորոշողութիւնսն. (Դիոն. եկեղ.։)
Այսմ ամենայնի որոշողութիւն խորհրդոցն է գլուխ եւ կատարած. եւ անհնար է լինել որոշողութեան, եթէ ոչ նախ զերկրագործութիւնն նորա արասցես. (Վրք. հց. ՟Բ։)
Ածեալ զմտաւ զայսպիսի որոշողութիւն։ Ի միոյ միոյ որոշողութեամբ պարգեւի։ Ասել որոշողութեամբ. (Փարպ.։)
Գոյացութիւն մի յորոշողութիւն յերկուս հատանի, ի հուր եւ ի լոյս. (Վրդն. ծն.։)
Գիտութիւն հանճարեղ որոշութեան. (Մծբ. ՟Ժ՟Զ։)
Հատած եւ մեկնած որոշութեան. (Փիլ. լին. ՟Ա. 64։)
Զխորտկացն որոշութիւնս։ Որոշութիւն ունին ըստ քահանայական պատուոյ. (Փարպ.։)
Զքերթողութիւնն անուանեաց տարբերութիւն, որ է որոշութիւն. (Հին քեր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | որոշութիւն | որոշութիւնք |
| accusatif | որոշութիւն | որոշութիւնս |
| génitif | որոշութեան | որոշութեանց |
| locatif | որոշութեան | որոշութիւնս |
| datif | որոշութեան | որոշութեանց |
| ablatif | որոշութենէ | որոշութեանց |
| instrumental | որոշութեամբ | որոշութեամբք |