distinction, separation, division.
ՏԱՐՈՐՈՇՈՒԹԻՒՆ ՏԱՐՈՐՈՇՈՒՄՆ. διορισμός, διορίσμα distinctio, definitio. Որոշումն. զատումն. սահման. զանազանութիւն.
Պէտս ունիլ առ տարորոշութեան մի մի ի զանազանութեանցն։ Առ տարորոշութիւն մի՛ առցես զսեռ ըստ այլում իրի տեսակ, եւ զտեսակ սեռ, այլ նոյնպէս։ Առ տարորոշութեան՝ թէ յառաջագոյն է սեռ քան զտեսակ. (Անյաղթ պորփ.։)
Ոչ է այս փոխարկութիւն, այլ տարորոշումն խառնեցելոցն. (Նիւս. բն. ՟Է։)
Կամ Արտաքսումն. արտասահմանութիւն.
Ելն ադամայ եւ տարորոշումն ի տենչալի դրախտէն. (Զքր. կթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տարորոշութիւն | տարորոշութիւնք |
| accusatif | տարորոշութիւն | տարորոշութիւնս |
| génitif | տարորոշութեան | տարորոշութեանց |
| locatif | տարորոշութեան | տարորոշութիւնս |
| datif | տարորոշութեան | տարորոշութեանց |
| ablatif | տարորոշութենէ | տարորոշութեանց |
| instrumental | տարորոշութեամբ | տարորոշութեամբք |