Tartarus, hell;
մշտագիշեր —, the gloomy Tartarus.
որ եւ յն. դա՛ռդառօս. τάρταρος, -ρα tartarus, -ra, -rorum. Իբր տեղի սարսելոյ եւ սարսռելոյ։ Դժոխք՝ ըստ որում վեհ սառնամանեաց. անդունդք իբր ծովու. խորք. լուալիք աշխարհի. սանդարամետք. խաւար արտաքին.
Դժոխք եւ կորուստ, եւ տարտարոսն։ Արկանել ի տարտարոսն։ Արար խնդութիւն չորքոտանեաց ի տարտարոսն. (Առակ. ՟Լ. 16։ ՟Բ. Պետ. ՟Բ. 4։ Յոբ. ՟Խ. 15։)
Ի յաղցից եւ ի բոցոյ հրկիզեալ ի ցանկութեանցն. քանզի սոքա են ճշմարիտ տարտարոսն. (Փիլ. լին. ՟Դ. 234։)
Տարտարոսն՝՝ որ էն մէջ ամենայնի, տեղի ինչ է յոմանց ջուրց, եւ ստորախմբումն եղանի մինչեւ ցտիղմն. ((որպէս մրուր աղտեղութեանց) Նոննոս.։)
Ի տարտարոսս ներքինս։ Զժահահոտ տարտարոսաց զխորութիւնսն։ Զգուբն ապականութեան զտարտարոս գեհենին. (Մանդ.։)
Ոմն ի հուր գեհենին մատնեսցի, ոմն ի տարտարոսն դատապարտեսցի. (Խոսր.։)
Զանհնարին դառնութիւն դժոխոց տարտարոսի. (Յհ. կթ.։)
Բանտ անուանէ զտեղի ինչ անդնդային եւ սանդարամետական՝ զհներքին տարտարոսն. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ը։)
Զգունդս դիւացն ի տարտարոսն ընկղմեցեր. (Ճ. ՟Բ.։)
Ի տարտարոսի. ի գեհենոյն ի սառնամանիսն. (Լծ. նար.։)