having, taking, hold;
cf. Ոյն.
Նոյն ընդ Ոյն, ոյնք. արմատ Ունելոյ. որպէս Ունելն. ըմբռնումն. եւ Ոյժ. ունակութիւն գովելի.
Թէպէտեւ ունկն հատաւ, անդէն եդեալ սքանչելեօք. սակայն ձեռքն յուն երախտաւորին ոչ թափեցաւ. (Ճ. ՟Գ.։)
Ունք նախամօրն տկարացեալ օձին դաւաճանութեամբ. (Գանձ.։)