indignity.
cf. Անարժանութիւն.
Առ բարիսն՝ իմ չարժանութիւն. (Նար. ՟Լ՟Է։ 19)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | չարժանութիւն | չարժանութիւնք |
| accusatif | չարժանութիւն | չարժանութիւնս |
| génitif | չարժանութեան | չարժանութեանց |
| locatif | չարժանութեան | չարժանութիւնս |
| datif | չարժանութեան | չարժանութեանց |
| ablatif | չարժանութենէ | չարժանութեանց |
| instrumental | չարժանութեամբ | չարժանութեամբք |