cf. Չարամտութիւն.
Չարամտութիւն. չարարուեստութիւն. չարահնարութիւն.
Իւրովի իսկ զհրապոյրս չարիմացութեանն խոստովանեալ։ Չարիմացութեամբ ի մութ թաթաւեալ։ Ոչ կարէ ժամանել հասանել չարիմացութեան խորհրդոյն. (Յհ. կթ.։)
Ամպարհաւաճեալ յիմաստութիւնն՝ ի չարիմացութիւնն, ոչ ծանեան նովաւ զաստուած։ Որ ոչ ունի զչարիմացութիւն աշխարհիս. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)
Կեղծաւորութեամբ եւ բամբասանօք եւ չարիմացութեամբ. (Եփր. խոստ.։ 19)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | չարիմացութիւն | չարիմացութիւնք |
| accusatif | չարիմացութիւն | չարիմացութիւնս |
| génitif | չարիմացութեան | չարիմացութեանց |
| locatif | չարիմացութեան | չարիմացութիւնս |
| datif | չարիմացութեան | չարիմացութեանց |
| ablatif | չարիմացութենէ | չարիմացութեանց |
| instrumental | չարիմացութեամբ | չարիմացութեամբք |