hy    |   fr

Պաշտօնասիրութիւն, ութեան

s.

devotion, piety, religion.

s.

ՊԱՇՏՕՆԱՍԻՐՈՒԹԻՒՆ, կամ ՊԱՇՏՕՆՍԻՐՈՒԹԻՒՆ. Սէր պաշտամանց. պաշտօնասէրն լինել.

Եղիցի՛ ձեզ սիրելի՝ պարկեշտութիւն, արթնութիւն, պաշտօնսիրութիւն. (Կանոն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif պաշտօնասիրութիւն պաշտօնասիրութիւնք
accusatif պաշտօնասիրութիւն պաշտօնասիրութիւնս
génitif պաշտօնասիրութեան պաշտօնասիրութեանց
locatif պաշտօնասիրութեան պաշտօնասիրութիւնս
datif պաշտօնասիրութեան պաշտօնասիրութեանց
ablatif պաշտօնասիրութենէ պաշտօնասիրութեանց
instrumental պաշտօնասիրութեամբ պաշտօնասիրութեամբք