s.

service;
ministry, office, charge, function.

s.

ՊԱՇՏՕՆԱՏԱՐՈՒԹԻՒՆ ՊԱՇՏՕՆԱՏԱՐՈՒՄՆ. Պաշտօն տանելն այլում. ծառայութիւն.

Յոյժ պատկառ կայր ի պաշտօնատարութիւն հայրապետին. (Արծր. ՟Դ. 2։)

Նաեւ ոչ աստեղացն բնութիւն առ պաշտօնատարմանցն գործեցեալս (իբր առ ի պաշտել այլոց զինքեանս). (Ճ. ՟Գ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif պաշտօնատարութիւն պաշտօնատարութիւնք
accusatif պաշտօնատարութիւն պաշտօնատարութիւնս
génitif պաշտօնատարութեան պաշտօնատարութեանց
locatif պաշտօնատարութեան պաշտօնատարութիւնս
datif պաշտօնատարութեան պաշտօնատարութեանց
ablatif պաշտօնատարութենէ պաշտօնատարութեանց
instrumental պաշտօնատարութեամբ պաշտօնատարութեամբք