hy    |   fr

Պարհեմ

va.

cf. Պահեմ.

Տ. պահել (ըստ ամենայն նշ).

Ոչ պարհեցին զպատուէր արարչին իւրեանց. (Յճխ. ՟Թ։)

Որ զօրէնսն պարհեն. (Եփր. հռ.։ Որպէս եւ ՟Բ. Մակ. ՟Գ. 1.) գրի յօրինակս ինչ՝Պարհեցելոց։ Եւ Յոբ. ՟Ի՟Դ. 15. Պարհեսցեն։ Նոյնպէս եւ յայլ եւս մատեանս՝ ըստ պէսպիսութեան գրչաց։