vn.

to be chief or head, commander, to command, to reign over, to bear sway over.

չ.

Պետ լինել. տիրապետել. իշխել տիրել.

Եկեալ դատեն զամսարիշտն մերուժան պետացեալ կալեալ զերկիրն հայոց. (Խոր. ՟Գ. 36.)

Պետանայր ամս ՟Լ։ Պետացեալ ամս երկու. (Ասող. ՟Բ. 2. 5։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—անամ, ացայ

Voix Médio-Passive

Indicatif
Présent
ես պետանամ
դու պետանաս
նա պետանայ
մեք պետանամք
դուք պետանայք
նոքա պետանան
Imparfait
ես պետանայի
դու պետանայիր
նա պետանայր
մեք պետանայաք
դուք պետանայիք
նոքա պետանային
Aoriste
ես պետացայ
դու պետացար
նա պետացաւ
մեք պետացաք
դուք պետացայք
նոքա պետացան
Subjonctif
Présent
ես պետանայցեմ
դու պետանայցես
նա պետանայցէ
մեք պետանայցեմք
դուք պետանայցէք
նոքա պետանայցեն
Aoriste
ես պետացայց
դու պետասցիս
նա պետասցի
մեք պետասցուք
դուք պետասջիք
նոքա պետասցին
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ պետանար
դուք մի՛ պետանայք
Impératif
դու պետացի՛ր
դուք պետացարո՛ւք
Exhortatif (thème du passé)
դու պետասջի՛ր
դուք պետասջի՛ք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Հայրապետանամ, ացայ

Voir tout