crowner;
achiever.
Որ պսակէ կամ զարդարէ, կամ գլխաւորէ.
Պսակիչ սրբոց քրիստոս։ Որ պսակիչդ ես սրբոց. (Ժմ.։ Շար.։)
Պսակիչ լերանց եւ դաշտաց զանազան ծաղկօք. (Մարաթ.։)
Մերձեցաւ առ մեզ թշնամին կենաց մերոց եւ պսակիչ սուրբ չարչարանաց ծառայիցս քրիստոսի. (Եղիշ. ՟Ը։)