Սատերանամ

չ.

ՍԱՏԵՐԱՆԱԼ. Բառ անստոյգ. որ կամ է որսացեալ լինիլ որպէս զձուկն՝ յորմէ ել սատերն. եւ կամ ելանել յառաջին բարձ եւ պատիռ, որ է ըստ արաբ. սատր.

Մաքսաւորն սատերանայր, եւ հալածիչն պօղոս բարձրանայր. (Ճ. ՟Գ.։)