workman, artisan, operative;
labourer, husbandman;
weaver, help, succour, aid;
helper, assistant, auxiliary;
fellow;
cause, author;
— պատմութեան, additional professor of history;
— լինել, cf. Սատարեմ.
ἑργάτης (յորմէ թ. ըրղաթ ). operarius. Գործօղ. գործոնեայ. գործաւոր. մշակ.
Ամենայն սատարք անօրենութեան խռովեցան. (՟Ա. Մակ. ՟Գ. 6։)
Արժանի է սատարն կերակրոյ իւրոյ, կամ վարձու իւրոյ. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 7։ եւ Ոսկ. ՟ա. թես.։)
Ամենայն սատարք՝ որք վաստակեսցեն ի շինուածի անդ, զվարձս ի տեառնէ անտի տանն ընդունին։ Սատարքն վարձաւորք վաստակեսցեն յայդւոջ անդր. (Մծբ. ՟Ժ. ՟Ժ՟Թ։)
Խաւարին մասին սատարք ծիծաղեցան ի սնոտի գոյս. (Համամ առակ.։)
ՍԱՏԱՐ. ἕριθος lanificus. Տարազագործ. ոստայնանկ. ասրագործ.
Իբրեւոստայն սատարաց մերձ ի հատանել. (Ես. ՟Լ՟Ը. 12։)
Ոստայնս ոչ յոլովագոյնս (ձօնել), քան եթէ ներամսեայ գործ միոյ սատարի. (Պղատ. օրին. ՟Ժ՟Բ։)
ՍԱՏԱՐ. auxiliator βοηθός . Ձեռնտու. գործակից. նպաստամատոյց.
Բազում վարձէր իւր օգնականս եւ սատարս, որով զիւր չարախօսութիւն յառաջ վարել կարասցէ։ Եգիտ սատար մահաթոյն իւրում չարմտածութեանն զայրն զդիւազգեաց։ Բազում ինչ է սրբութիւն սատար լինել անօսրութեան, որպէս աղօթք՝ տքնութեան։ Սատարք ելով շինութեան. (Բուզ. ՟Դ. 15։ Փարպ.։ Եղտշ. ՟Ա. Պիտ.։)
ՍԱՏԱՐ. գ. βοήθησις auxilium, opitulatio եւ αἱτία ratio, occasio. Նպաստ. ձեռնտուութիւն. եւ Պատճառ. առիթ.
Որոյ տկար է սատար յայգւոջ, գլխարկեալ առնու զվարձս իւր. (Մծբ. ՟Ժ՟Է։)
Միաբանութեանց ՟Բ արետայ՝ սատարս տալով նմա ի ձեռն խոսրանայ՝ մարտնչել ընդ հերովդէի. (Խոր. ՟Բ. 28։)
Զի թէ գիտէին երիցանիս զմահն՝ զոր պատրաստեալ է նոցա, ունէին արդեօք բազում սատարս լալոյ զինքեանս. (Փարպ.։)