maker, workman, labourer, worker;
husbandman, farmor;
efficacious;
— օրական, journeyman;
դաս —աց working-class.
ἑργαζόμενος, ποιῶν qu operatur, artifex, officialis Գործօղ. շինօղ. արուեստաւոր. պաշտօնաւոր. բանօղ, բանւոր, գործք մը ընօղ.
Գործէր ամենայն իմաստուն սրտիւ ընդ գործաւորսն զգործ խորանին։ Տային զարծաթն՝ տալ գործաւորաց գործոյն. (Ել. ՟Լ՟Զ. 8։ ՟Դ. Թագ. ՟Ժ՟Բ. 15։)
Զդաստասցին ամենայն գործաւորք ի ժամ աղօթիցն. (Յճխ. ՟Ի՟Թ։)
Յամենայն արհեստաւոր գործաւորաց. (Խոր. ՟Ա. 15։ ՟Բ. 24։)
ԳՈՐԾԱՒՈՐ. γεωργός agricola, operarius Երկրագործ. այգեգործ. արդիւնարար. մշակ. որպէս եւ թ. ըրղադ է բառ յն. էրղադի՛ս, այսինքն գործօղ.
Բնակիչքն հրէաստանի ամենայն քաղաքօքն իւրեանց եւ գործաւորօքն՝ յղփասցին հօտիւքն. (Երեմ. ՟Լ՟Ա. 24։)
Ճարտարապետն, եւ գործաւորն՝ երթան եւ ապականին. (Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)
Գործաւորք երկրի, որ են մշակք. (Մխ. երեմ.։)
Անդաստանի գործաւոր ասէ զաստուած. (Լմբ. ժող. ՟Ե. 8։)
Օրինացն գործաւոր. (Փիլ. նխ. ՟ա.)
Հոգեւորիս եմ գործաւոր. (Լմբ. պտրգ.)
Չարութեան գործաւոր. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ.) անխտիր հայի ի նշ. ՟Ա եւ ՟Բ։
ԳՈՐԾԱՒՈՐ. ἑνεργός efficax Գործունեայ. ներգործական. աջողակ. զօրաւոր.
Բանի ազգակից է խոյն. նախ առաջին՝ զի արու է եւ զի գործաւոր է. (Փիլ. լին.։)
Ըստ իւրում առանձինն ընդելուզմանն յաջողեցելոց բնութեան՝ եւ միտքն գործաւոր լինի։ Ամենայն ուստեք զնա գործաւոր գոլ ուժգնական զօրութեամբն՝ ստեղծիչն մեր արար. (Նիւս. կազմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գործաւոր | գործաւորք |
| accusatif | գործաւոր | գործաւորս |
| génitif | գործաւորի | գործաւորաց |
| locatif | գործաւորի | գործաւորս |
| datif | գործաւորի | գործաւորաց |
| ablatif | գործաւորէ | գործաւորաց |
| instrumental | գործաւորաւ | գործաւորաւք |