Սարկաւագական

adj.

διακονικός ministratorius. Սեպհական սարկաւագի եւ սարկաւագութեան. պաշտօնական.

Ստեփանոս երկոտասանից առաքելոցն ցնծութիւն. քանզի առաջին պտուղ նոցա սարկաւագական նախաձեռնութեան՝ աստուծոյ մատուցաւ. (Բրս. ի ստեփ.։)