s.

awaking;
refreshment, distraction, diversion, pastime;
sobering.

s.

ՍԹԱՓՈՒԹԻՒՆ ՍԹԱՓՈՒՄՆ. Սթափ գոլն. Սթափեցաւ նոյ ի գինոյն. տեսանել ստուգապէս կարէ սթափութեամբն։ Սթափումն զգաստութեան է, ի նմա. (Փիլ. լին. ՟Բ. 73։)

Կենաց եւ վայելչութեան եւ սթափութեան։ Յուրախութիւն եւ ի սթափումն որսատենչ ազատացն. (Փարպ.։)

Պատմէին զօրագլխացն՝ սթափութեամբ հասնել ի միջոյ կողման աշխարհիս. զոր լուեալ ճեպէին երթալ ընդնէմ նոցա. իմա՛, որպէս շութափութեամբ, շտապաւ, ստիպաւ։

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif սթափումն սթափմունք
accusatif սթափումն սթափմունս
génitif սթափման սթափմանց
locatif սթափման սթափմունս
datif սթափման սթափմանց
ablatif սթափմանէ սթափմանց
instrumental սթափմամբ սթափմամբք