cf. Սովորութիւն.
ՍՈՎՈՐՈՅԹ. Սովորիլն. սովորութիւն. ἑθισμός assuetudo.
Առ խոնարհութիւնն սովորոյթ՝ կարէ ի յոգւոցն զսրտմտելն եւ զհամբառնալն մեր. (Բրս. հց.։)
Հնացեալ սովորոյթն օրէնք են, եւ հաստատագոյն իբրեւ զբնութիւն. (Իգն.։)
Իչար սովորոյթս կապեալք. (Նախ. ղեւտ.։ 6)