to surmount, to prevail;
to hurt, to injure, to wrong, to prejudice, to damage.
(լծ. յն. սթէ՛նօ, եւ տի՛նամէ) σθένω, δύναμαι valeo, possum, praevaleo καταπλήσσω exterreo. Զօրել. կարել առնել ինչ. բաւել. ուժել. կարող լինել զդէմ ունել կամ վնասել. ահ արկանել. զօրանալ. յաղթել. բան մը կարենալ ընել.
Այր դու, նոցա ինչ մեք ոչ կարեմք ստնանել։ Մարտիցեն ընդ քեզ, եւ քեզ ինչ ոչ կարիցեն ստնտնել. (՟Ա. Մակ. ՟Թ. 9։ Երեմ. ՟Ա. 19։ ՟Ժ՟Ե. 20։)
Այն՝ որ ոչ կամէր հայել ընդ օձն ընդ այն, ո՞ւմ արդեօք ստնանէր հարուածովքն նորա. (Եփր. համաբ.։)
Եթէ իջեալ կայցես ընդ մանկունսն, ոչինչ այնուհետեւ ստնանիցէ քեզ հուրն։ Բամբասանքն ոչինչ կարիցեն ստնանել ձեզ։ Թէպէտեւ իրքն կարծիցին՝ թէ արդարոյն ինչ ստնանիցեն, այլ վնասն անդէի ի չարչարելիսն դառնայ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 4. 15. եւ Ոսկ. ես.։)
Վիմին ինչ ոչ ստնանել կարացեալ՝ ինքն առ վիմին խորտակեցաւ։ Որ զվէմս հարկանէ, ինքն վնասի, եւ վիմին ոչինչ ստնանէ. (Ագաթ.։ Սարգ. ՟ա. պ. ՟Է։)
Մարտ ընդ ամրոցին եդեալ՝ ոչինչ կարէին ստնանել նմա։ Ոչինչ կարացեալ ստնանել անմարտնչելի ամրոցացն, եւ քաջութեան արանցն որ ի նմա. (Յհ. կթ.։ Արծր. ՟Գ. 9։)
Ի յաղջկանց հարեալ նետ ինձ ինչ ոչ ստնանեաց. (Ոսկիփոր.։)